skip to main | skip to sidebar

19 de out. de 2011

Twitter, Unirede e viños galegos

O sábado pasado asistín a Unirede, o I Foro Galego de Web 2.0. A impresión que me levei das xornadas foi moi irregular. Se ben houbo algún relatorio moi interesante, como o de Manuel Gago, outros estaban bastante fóra de lugar e non achegaban nada novo aos que temos curiosidade por este mundo.

Mais non quero facer un resumo do Foro. Tampouco creo que tivera moito interese. Escribo esta entrada para expor a miña opinión sobre un pequeno debate que (sen querelo) comecei en Twitter. Foi a raíz dun dos obradoiros temáticos que houbo no Unirede, o de turismo e gastronomía. Alí falou, entre outros, Emanuel Casals en represtanción do seu portal vinogallego.com. Cando estaba a explicar a súa estratexia en redes sociais, publiquei o seguinte chío.

Non agardaba resposta, pero ao día seguinte recibín a seguinte réplica desde a conta oficial do portal de viños.



Un chío máis meu e rapidamente o propio Casals publicou un artigo-resumo do Foro no que facía referencia ao debate que estabamos a ter e explicaba máis polo miúdo a súa estratexia en Twitter. Para os que non queirades facer click na ligazón e ler o seu texto, sintetizo os catro aspectos que máis me custou dixerir:
  1. A automatización do Twitter. Sincronizan a súa conta na rede de microbloggin co fluxo de actualizacións do sitio web para non ter que actualizar manualmente.
  2. Publican o contido tres veces ao día. Pola mañá, ao medio día e á noite, para garantir que todo o mundo lea o que publicaches no web. 
  3. Non utilizar hashtags
  4. Facer preguntas só cando se teña dúbidas
  5. Non seguir máis que a un 20 ou 30% dos teus seguidores. Aínda que fai fincapé en que só cómpre facerse seguidor de quen che interese, fixa estas cifras máximas.

De xeito moi sintético e humilde, síntome obrigado a discrepar con estas 5 afirmacións en base á miña propia experiencia persoal e ao que fun observando en diferentes proxectos de éxito.
  1. Automatizar a túa conta en Twitter pode ser moi cómodo, pero renuncias a moitas das posibilidades que ofrece a rede. As complicidades, bromas e interaccións que podes xerar cos teus seguidores fan que pague a pena inverter (que non gastar) un pouco de tempo en publicar os teus propios contidos.
  2. Publicar tres veces o mesmo contido (aínda que con distinto titular) paréceme contraproducente. Moitos usuarios de Twitter penalizan a publicidade e estas cousas non adoitan gustar. Pola contra, existen ferramentas que nos permitan achar a que hora temos máis seguidores conectados de xeito que poidamos optimizar moito máis o impacto dos nosos tuits. Ademais, é moito máis útil sermos capaces de conseguir un RT de calidade que publicar nós varias veces o mesmo contido. 
  3. Non entendo o argumento para non empregar hashtags. Estou de acordo en non abusar porque dificultan a lectura, pero son unha utilidade xenial para agrupar tuits que correspondan a un evento ou a un tema en común.
  4. As preguntas en Twitter non só son útiles para resolver dúbidas, senón tamén como vía para interactuar cos teus seguidores, crear comunidade e vinculación do usuario coa marca.
  5. Coido que a clave é seguir a quen sexa interesante e sexa capaz de achegar algo. Que máis dá que sexa o 10, o 30 ou o 70? O fundamental é o criterio de elección, non a porcentaxe.

O que realmente diferenza a Twitter doutras redes sociais é a posibilidade de participar nunha conversa constante. Semella que en vinogallego.com só a entenden como unha canle para facer publicidade dos contidos do seu web. Interactuar e xerar contidos interesantes para o usuario son dous dos aspectos que considero fundamentais para ter unha boa estratexia en microbloggin. Se observamos algún exemplo empresarial de éxito, como a conta @quecheparece de R, veremos que son capaces de conectar cos seus clientes grazas a un servizo de atención personalizado e eficaz. Ademais, non dubidan en ofrecer información que non está vencellada aos seus sites corporativos pero que se poden relacionar con algúns produtos que venden. Aí temos as novidades na programación televisiva ou en novos terminais móbiles. 

Exemplos e ideas hai moitos. Cada un ten que utilizar a estratexia que mellor lle permita acadar os seus obxectivos, pero non coido que para iso fai falla ter apertura de miras e estar disposto a innovar, participar e sobre todo arriscar. 

0 comentários:

Postar um comentário